Oto ja, widz. Człowiek. Żaden konsument czy klient. Osoba, nie produkt. Otacza mnie głównie rozrywkowy blichtr. Ale szukam czegoś innego. Czegoś głębszego, prawdziwego.
Oto ja, artysta. Mam dar i chcę się nim podzielić w interakcji z innymi artystami i korelacji z widzem. Czuję, że jeśli tylko nasze ścieżki będą się krzyżować, staniemy się bogatsi, pełniejsi, lepsi.
Oto ja, widz i artysta. Związek na odległość. Niełatwo nam się spotkać tak realnie, prawdziwie. Potrzebujemy przestrzeni wspólnej, gdzie zaistniejemy jako dwa ogniwa odpowiedzialne za siebie nawzajem, zjednoczone we wspólnym doświadczeniu.
o.to.ja – przestrzeń relacji widza i artysty oparta na zaufaniu i wzajemnej odpowiedzialności. Wyraża się dobrem i pięknem emitowanym w konkretnym kierunku, z konkretnego źródła.
Oto ja, treść sztuki, pierwotny sens, jej rdzeń, substancja, Widz i artysta powołani są do jej poszukiwania i odkrywania. Dzięki odpowiednim warunkom daje się odkrywać, staje się dostrzegalna, namacalna.
O.To.Ja – Ola, Tomek, Jadzia, przyjaciele, fundatorzy. Tworzymy przestrzeń, w której widz i artysta zanurzą się w sztuce i obdarują wzajemnie tym, co mają najcenniejszego.